Izba

Dopuszczalność dowodu w świetle art. 6 EKPCz

Art. 6 ust. 1 EKPCz

„Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.”

Wobec Skarżącego zastosowano tymczasowe aresztowanie w związku z przedstawieniem zarzutu handlu narkotykami.

Dowodem o podstawowym znaczeniu w sprawie było przesłuchanie świadka, który wedle pierwszego zeznania miał kupować narkotyki od Skarżącego. W toku postępowania świadek złożył zeznania innej treści twierdząc, że wcześniejsze zeznania zostały złożone pod wpływem groźby użycia przemocy ze strony funkcjonariuszy Policji.

Pozostałe dowody stanowiły w znacznej mierze przesłuchania funkcjonariuszy Policji, którzy dokonali zatrzymania Skarżącego.

W toku postępowania przed sądem I instancji nie przesłuchano wszystkich świadków, a część zeznań nieprzesłuchanych świadków jedynie odczytano i uznano za ujawnione.

W wyniku postępowania odwoławczego Skarżący nie został uniewinniony.

• Choć art. 6 EKPCz gwarantuje prawo do sprawiedliwego procesu, to nie ma on bezpośredniego wpływu na kształt procedury karnej w poszczególnych państwach. W szczególności nie przesądza on o przesłankach dopuszczalności dowodu. (§ 86)

• Sam fakt zapoznania się przez sędziego z materiałami, które nie mogły zostać uznane za dowody nie stanowi o braku jego bezstronności. Należy zbadać in concreto czynności procesowe podejmowane przez sędziego. (§ 145)

Kodeks Postępowania Karnego Republiki Chorwacji (Zakon o kaznenom postupku)
– Art. 9
„(1) Orzeczenie nie może być oparte na dowodach pozyskanych w sposób sprzeczny z prawem.
(2) Dowód uważa się za pozyskany sprzecznie z prawem, gdy uzyskano go z naruszeniem prawa do obrony, poszanowania godności, poszanowania prawa do życia rodzinnego i prywatności gwarantowanych prawem konstytucyjnym i międzynarodowym.”
[(1) The courts’ decisions [in criminal proceedings] cannot be based on unlawfully obtained evidence (unlawful evidence).
(2) Unlawful evidence is evidence obtained by means of a breach of the fundamental rights of defence, the right to dignity, reputation, honour and respect for private and family life guaranteed under the Constitution, law and international law, evidence obtained in breach of the rules of criminal procedure (which are explicitly set out in this Code), and evidence that is obtained from such evidence.]

Doktryna owoców zatrutego drzewa; dowód; zeznania; sprawa karna; prawo do obrony; zasada równości broni; bezstronność sędziego; art. 6 EKPCz; Chorwacja

http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-205541