TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ

Staatsanwaltschaft Köln i Bundesamt für Güterverkehr
C‑937/19

WYROK TSUE
z dnia 08-07-2021 r.
EU:C:2021:555
przedmiot:

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczący wykładni rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. 2009, L 300, s. 72), złożony przez Amtsgericht Köln (sąd rejonowy w Kolonii, Niemcy).

rostrzygnięcie:

Czy przewoźnik, który dokonywał międzynarodowego przewozu towarów na potrzeby własne w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) rozporządzenia nr 1072/2009 z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, jest uprawniony, na podstawie art. 8 tego rozporządzenia, do wykonywania przewozów kabotażowych następujących po tym transporcie międzynarodowym na terytorium tego ostatniego państwa członkowskiego?

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych należy interpretować w ten sposób, że przewoźnik, który dokonywał międzynarodowego przewozu towarów na własny rachunek w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) tego rozporządzenia z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, jest upoważniony na podstawie art. 8 ust. 6 tego rozporządzenia do wykonywania przewozów kabotażowych następujących po tym transporcie międzynarodowym na terytorium tego ostatniego państwa członkowskiego, jednakże z zastrzeżeniem spełnienia wymogów przewidzianych w art. 8 ust. 2–4 tego rozporządzenia.

stan faktyczny:

Skarżący w postępowaniu głównym jest właścicielem przedsiębiorstwa z siedzibą w Polsce, które wytwarza opakowania z drewna i świadczy transport towarów. Przedsiębiorstwo to jest posiadaczem licencji wspólnotowej.

 

Zarejestrowany w Polsce samochód ciężarowy należący do skarżącego był przedmiotem kontroli drogowej podczas transportu papieru i kartonu z punktu załadunku znajdującego się w Krostitz (Niemcy) do punktu rozładunku znajdującego się w Świeciu nad Odrą (Niemcy). Stwierdzono przy tej okazji, że wykonywał on przewóz kabotażowy poświadczony odpowiednimi dokumentami – specyfikacją wysyłkową, zleceniem przewozowym i dowodem ważenia.

 

Podczas kontroli drogowej został przedstawiony list przewozowy zwany „CMR” (Cargo Movement Requirement) w celu uzasadnienia, że odnośny przewóz kabotażowy następował po transporcie międzynarodowym z innego państwa członkowskiego do przyjmującego państwa członkowskiego w rozumieniu art. 8 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1072/2009. Z dokumentu wynika, że tego samego dnia odnośna ciężarówka przewoziła z fabryki znajdującego się w Polsce przedsiębiorstwa należącego do skarżącego towary wyprodukowane i sprzedawane przez to przedsiębiorstwo klientom mającym siedzibę we Freitalu (Niemcy).

 

BAG (federalny urząd ds. transportu towarów, Niemcy) przesłuchał skarżącego jako właściciela pojazdu. Oświadczył on wówczas, że przewóz kabotażowy, który był wykonywany na drodze powrotnej do Polski, był dozwolony na podstawie art. 8 ust. 6 rozporządzenia nr 1072/2009, ponieważ był on następstwem transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) tego rozporządzenia.

 

BAG uznał, że nie jest możliwe łączne zastosowanie art. 1 ust. 5 lit. d) i art. 8 ust. 2 rozporządzenia nr 1072/2009. W konsekwencji BAG nałożył na skarżącego w postępowaniu głównym grzywnę w wysokości 1250 EUR za naruszenie przepisów dotyczących przewozu kabotażowego.

 

Skarżący w postępowaniu głównym wniósł na tę decyzję skargę do sądu pytającego – Amtsgericht Köln (sąd rejonowy w Kolonii).

 

W tych okolicznościach sąd postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z pytaniem prejudycjalnym.

główne tezy:
  • Międzynarodowy przewóz towarów dokonywany na potrzeby własne w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) rozporządzenia nr 1072/2009 nie podlega wymogom przewidzianym w art. 3 tego aktu. (nb. 30)

 

  • Przewoźnicy, którzy dokonali zarobkowo międzynarodowego drogowego przewozu towarów z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, są uprawnieni do wykonywania na terytorium tego ostatniego państwa członkowskiego przewozu kabotażowego następującego po tym przewozie międzynarodowym, jeżeli spełniają wymogi przewidziane w art. 3 rozporządzenia nr 1072/2009. (nb. 34)

 

  • W zakresie, w jakim pojęcie „przewozu kabotażowego” jest zdefiniowane do celów rozporządzenia nr 1072/2009 jako „krajowy zarobkowy [wykonywany zarobkowo] przewóz”, art. 8 ust. 6 tego rozporządzenia nie może dotyczyć przewozu kabotażowego wykonywanego na własny rachunek w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) tego rozporządzenia. (nb. 36)

 

  • Artykuł 8 ust. 6 rozporządzenia nr 1072/2009 należy w rzeczywistości rozumieć w ten sposób, że ustanawia on odstępstwo od ogólnej zasady ustanowionej w art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia. (nb. 37)

 

  • Z art. 1 ust. 5 lit. d) rozporządzenia nr 1072/2009 w związku z jego art. 8 ust. 6 wynika, że przewoźnicy, którzy dokonali międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na własny rachunek z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, są uprawnieni do wykonywania na terytorium tego ostatniego państwa członkowskiego przewozów kabotażowych, nie podlegając wymogom przewidzianym w art. 3 i art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia. (nb. 39)

 

  • Choć art. 8 ust. 2 rozporządzenia nr 1072/2009 odnosi się do „przewoźników, o których mowa w ust. 1” tego art. 8, oraz choć art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia nie ma zastosowania do przewoźników, którzy dokonali międzynarodowego przewozu rzeczy na własny rachunek, okoliczność ta nie może podważyć faktu, że zasady dotyczące przewozu kabotażowego, o których mowa w art. 8 ust. 2–4 tego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich przewozów kabotażowych, ponieważ z definicji są one wykonywane zarobkowo bez względu na okoliczność, czy następują po transporcie międzynarodowym rzeczy dokonanego zarobkowo, czy transportu międzynarodowego rzeczy dokonanego na własny rachunek. (nb. 47)

 

  • Zasady dotyczące przewozów kabotażowych przewidziane w art. 8 ust. 2–4 rozporządzenia nr 1072/2009 mają zastosowanie nie tylko do przewozu kabotażowego następującego po międzynarodowym przewozie rzeczy na rachunek osoby trzeciej, lecz również do przewozu kabotażowego następującego po międzynarodowym przewozie rzeczy na własny rachunek w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) rozporządzenia nr 1072/2009. (nb. 50)

 

  • W celu zapewnienia skuteczności (effet utile) rozporządzenia nr 1072/2009 przewoźnicy, którzy dokonali międzynarodowego przewozu towarów na własny rachunek w rozumieniu art. 1 ust. 5 lit. d) tego rozporządzenia z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, są uprawnieni do wykonywania na terytorium tego ostatniego państwa członkowskiego przewozu kabotażowego następującego po tym przewozie międzynarodowym, z zastrzeżeniem jednak spełnienia wymogów przewidzianych w art. 8 ust. 2–4 tego rozporządzenia. (nb. 52)
opinia rzecznika generalnego:

Brak

powiązane sprawy:

  • Wyrok z dnia 26 lutego 2013 , Melloni, C‑399/11, EU:C:2013:107
  • Wyrok z dnia 28 czerwca 2018 , Crespo Rey, C‑2/17, EU:C:2018:511

akty prawne:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. 2009, L 300, s. 72)

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32009R1072&from

Art. 1 – 4

Art. 8

słowa kluczowe:

Pytanie prejudycjalne; rozporządzenie (WE) nr 1072/2009; międzynarodowy przewóz drogowy towarów z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego; przewozy kabotażowe; wymóg posiadania wspólnotowej licencji i, w danym wypadku, zezwolenia na transport.

autor omówienia:

Aleksandra Piela