Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczący wykładni dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1, zwanej dalej „dyrektywą VAT”), oraz zasad neutralności podatku od wartości dodanej (VAT) i proporcjonalności, złożony przez Curtea de Apel Bucureşti (sąd apelacyjny w Bukareszcie, Rumunia).

Czy art. 185 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że krajowe organy podatkowe mogą skierować do podatnika decyzję korygującą wstępne odliczenie VAT, jeżeli w wyniku uzyskania przez tego podatnika rabatów z tytułu wewnętrznych dostaw towarów, organy te uznają, że wstępne odliczenie VAT było wyższe niż to, jakie miał prawo zastosować ów podatnik?

Artykuł 185 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że krajowe organy podatkowe powinny zobowiązać podatnika do dokonania korekty wstępnego odliczenia podatku od wartości dodanej, jeżeli w wyniku uzyskania rabatów z tytułu wewnętrznych dostaw towarów organy te uznają, że wstępne odliczenie było wyższe niż to, do którego dokonania podatnik miał prawo.

Czy art. 185 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podatnik mający siedzibę w państwie członkowskim ma obowiązek dokonania korekty wstępnego odliczenia VAT nawet wówczas, gdy dostawca tego podatnika zaprzestał działalności w tym państwie członkowskim oraz gdy wspomniany dostawca nie może już z tego powodu dochodzić zwrotu części zapłaconego VAT?

Artykuł 185 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że podatnik mający siedzibę w państwie członkowskim ma obowiązek dokonania korekty wstępnego odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) nawet wówczas, gdy dostawca tego podatnika zaprzestał działalności w tym państwie członkowskim oraz gdy wspomniany dostawca nie może już z tego powodu dochodzić zwrotu części zapłaconego przez niego VAT.

World Comm Trading, spółka z siedzibą w Rumunii, zawarła w dniu 1 kwietnia 2004 r. umowę dystrybucji produktów telefonii komórkowej z Nokia Corporation (zwaną dalej „Nokią”). Na podstawie tej umowy spółka World Comm Trading nabyła od Nokii szereg produktów telefonii komórkowej. Produkty zostały dostarczone spółce World Comm Trading przez Nokię z Finlandii, Niemiec, Węgier i Rumunii. Dla wewnątrzwspólnotowych dostaw tych produktów z Finlandii, Niemiec i Węgier Nokia posługiwała się odpowiednio swoimi numerami VAT: fińskim, niemieckim i węgierskim. Z tytułu tych dostaw Nokia wystawiała faktury zwolnione z VAT i spółka World Comm Trading rozliczała VAT w Rumunii, stosując mechanizm odwrotnego obciążenia. Z tytułu dostaw wewnętrznych z Rumunii, Nokia wystawiała faktury zawierające jej rumuński numer VAT, a spółka World Comm Trading rozliczała VAT jako VAT podlegający odliczeniu. Nokia przyznawała kwartalnie spółce World Comm Trading rabaty za ilość sprzedanych produktów telefonii komórkowej, to znaczy obniżki cen przyznawane po osiągnięciu określonego progu ilościowego. Ów próg ilościowy był obliczany niezależnie od miejsca dostawy produktów. Z tytułu tych rabatów Nokia wystawiała kwartalnie jedną fakturę wykazującą ujemne saldo ze znakiem „-” (minus). Faktura ta zawierała jej fiński numer VAT, pomimo że jedna część produktów, których dotyczyły te same rabaty, została dostarczona z Rumunii. Spółka World Comm Trading rozliczała następnie odpowiadający temu VAT, stosując mechanizm odwrotnego obciążenia. Spółka World Comm Trading rozliczała bowiem całą sumę odpowiadającą uzyskanym rabatom jako związaną z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi.

W wyniku kontroli rumuńskie organy podatkowe stwierdziły, że spółka World Comm Trading w błędny sposób rozliczała VAT, gdyż nie dokonała rozróżnienia pomiędzy dostawami wewnętrznymi a dostawami wewnątrzwspólnotowymi. Organy te wskazały, że spółka World Comm Trading powinna była rozliczyć VAT odpowiadający rabatom związanym z dostawami wewnętrznymi w sposób odrębny od VAT‑u odpowiadającego wewnątrzwspólnotowym dostawom rozpatrywanych produktów. Organy podatkowe wydały decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w łącznej kwocie 821 377 rumuńskich lejów (RON) (około 173 855,84 EUR), obejmującej również odsetki za zwłokę – kwota odpowiadała różnicy pomiędzy kwotą wstępnego odliczenia a skorygowaną kwotą podlegającego odliczeniu VAT, z uwzględnieniem skorygowanej podstawy opodatkowania w wyniku rabatów uzyskanych z tytułu wewnętrznych dostaw produktów telefonii komórkowej w Rumunii.

Krajowa agencja administracji podatkowej oddaliła zażalenie wniesione przez spółkę World Comm Trading na powyższą decyzję. Oddalona została również skarga na tę decyzję do Tribunal București (sąd wyższej instancji w Bukareszcie, Rumunia). Wobec tego spółka World Comm Trading wniosła apelację od tego wyroku do sądu pytającego, który w celu wyjaśnienia wątpliwości zwrócił się z pytaniami prejudycjalnymi do Trybunału.

• Gdy z powodu zmiany jednego z czynników uwzględnionego pierwotnie przy obliczaniu odliczeń konieczna staje się korekta, obliczenie kwoty tej korekty powinno prowadzić do tego, że kwoty ostatecznie dokonanych odliczeń będą odpowiadać kwotom, jakie podatnik ten miałby prawo odliczyć, jeżeli owa zmiana zostałaby pierwotnie uwzględniona. (nb 34)
• W przypadku, gdy związane z dostawami wewnętrznymi produktów rabaty obniżają podlegającą odliczeniu kwotę VAT, jaka została wstępnie obliczona przez organy podatkowe, należy dokonać korekty wstępnie dokonanego odliczenia VAT w taki sposób, aby przez tę zmianę kwota tego odliczenia odpowiadała ostatecznie kwocie odliczenia, którego podatnik ten miałby prawo dokonać, jeżeli wspomniana zmiana zostałaby pierwotnie uwzględniona. (nb 35 i nb 36)
• Okoliczność, iż podatnik nie posiada odrębnej, wystawionej przez krajowego dostawcę faktury dotyczącej rabatów przyznanych z tytułu dostaw wewnętrznych, a jedynie fakturę zbiorową wystawioną przez dostawcę wewnątrzwspólnotowego, która ma wpływ również na podstawę opodatkowania dostaw wewnętrznych, nie zwalnia od obowiązku przestrzegania wymogu korekty wstępnego odliczenia VAT w wyniku obniżenia otrzymanej ceny, ponieważ wymóg ten stanowi integralną cześć ustanowionego przez dyrektywę VAT systemu odliczenia VAT. (nb 37)
• Okoliczność, iż VAT należny od dostawcy podatnika sam nie został skorygowany, nie ma żadnego wpływu na prawo właściwego krajowego organu podatkowego do wymagania dokonania korekty odliczonego przez podatnika VAT. (nb 41)
• Okoliczność, że należny od dostawcy podatnika VAT sam nie został skorygowany, nie ma wpływu na prawo organu podatkowego do uzyskania zwrotu VAT odliczonego przez podatnika. (nb 43)

Brak

Akty prawne

Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1)

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32006L0112&from=PL

• 90
• 184
• 185
• 186

Prawo rumuńskie:
Artykuł 138 lit. c) Legea nr. 571/2003 privind Codul fiscal (ustawy nr 571/2003 ustanawiającej kodeks podatkowy) z dnia 22 grudnia 2003 r. (Monitorul Oficial al României, część I, nr 927 z dnia 23 grudnia 2003 r.), w brzmieniu obowiązującym w chwili zaistnienia okoliczności faktycznych w postępowaniu głównym (zwanej dalej „kodeksem podatkowym”), stanowił:
„Podstawa opodatkowania zostaje obniżona […] jeżeli rabaty, zniżki, upusty i inne obniżki cen, o których mowa w art. 137 ust. 3 lit. a), zostały przyznane po wykonaniu dostawy towarów lub wyświadczeniu usług”.

Zgodnie z art. 138 bis ust. 1 kodeksu podatkowego:
„W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podstawa opodatkowania obejmuje takie same elementy jak elementy uwzględniane zgodnie z art. 137 w celu ustalenia podstawy opodatkowania dla dostawy takich samych towarów na terytorium kraju. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 130 bis ust. 2 lit. a) podstawa opodatkowania jest ustalana zgodnie z art. 137 ust. 1 lit. c) i art. 137 ust. 2”.

 Punkt 19 ust. 1 Hotărârea Guvernului nr. 44/2004 pentru aprobarea Normelor metodologice de aplicare a Legii 571/2003 privind Codul fiscal (dekretu rządu nr 44/2004 przyjmującego przepisy wykonawcze do ustawy nr 571/2003 ustanawiającej kodeks podatkowy, Monitorul Oficial al României, część I, nr 112 z dnia 6 lutego 2004 r.), w brzmieniu obowiązującym w grudniu 2008 r. przewidywał:
„Zgodnie z art. 137 ust. 3 lit. a) kodeksu podatkowego rabaty, zniżki, upusty i inne obniżki cen nie są wliczane do podstawy opodatkowania podatkiem, jeżeli zostały przyznane przez dostawcę/usługodawcę bezpośrednio na rzecz klienta w chwili dokonania dostawy/wyświadczenia usługi i w rzeczywistości nie stanowią zapłaty za usługę lub za dostawę. W tym celu na fakturze wskazuje się wartość bez podatku dostarczonych towarów lub wykonanych usług, a kwota odliczona od postawy opodatkowania jest wpisywana w oddzielnym wierszu ze znakiem minus ( „-”). [VAT] jest stosowany do otrzymanej różnicy”.

 Zgodnie z pkt 20 tego dekretu rządu:
„(1) W przypadkach przewidzianych w art. 138 kodeksu podatkowego dostawcy towarów lub usługodawcy korygują podstawę opodatkowania podatkiem po dokonaniu dostawy lub wyświadczeniu usługi lub po ich zafakturowaniu, nawet jeśli dostawa lub usługa nie zostały wykonane lub wyświadczone, lecz zdarzenia przewidziane w art. 138 kodeksu podatkowego mają miejsce po zafakturowaniu i wpisaniu podatku do ksiąg rachunkowych podatnika. W tym celu dostawcy lub usługodawcy muszą wystawić faktury, których wartości są poprzedzone znakiem minus („-”), gdy podstawa opodatkowania podlega obniżeniu, lub, w stosownych przypadkach, bez znaku minus („-”), jeżeli podstawa opodatkowania podlega podwyższeniu, które to faktury zostaną przekazane także podmiotowi, któremu przyznano obniżkę. Przepisy niniejszego ustępu stosuje się również do dostaw wewnątrzwspólnotowych.(2) Podmioty, którym przyznano rabaty, są zobowiązane do skorygowania wstępnie wykonanego prawa do odliczenia zgodnie z art. 148 lit. b) i art. 149 ust. 4 lit. e) kodeksu podatkowego tylko w przypadku transakcji przewidzianych w art. 138 lit. a)-c) i e) tego kodeksu. Przepisy niniejszego ustępu stosuje się również do dostaw wewnątrzwspólnotowych”.

http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=226866&pageIndex=0&doclang=PL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=2398312