Izba

Negatywne rozpoznanie wniosku o udzielenie azylu w świetle art. 3 EKPCz

Art. 3 EKPCz

„Nikt nie może być poddany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu”

Sygn. akt: 68377/17

Rodzina Skarżącego złożyła wniosek o udzielenie azylu w Holandii dnia 22.10.2015 roku. Uzasadniali go stosowaniem przemocy przez większość muzułmańską względem ich, oraz ich dzieci. Wniosek został odrzucony ze względu na brak dowodów osobistych Skarżącego i członków jego rodziny (przedstawione zostały dokumenty z lat 90’ ubiegłego wieku), brak jakichkolwiek dowodów uprawdopodobniających treść zeznań Skarżącego, a także brak znajomości języków urzędowych Afganistanu.

Postępowanie przed organami wyższej instancji nie zmieniło sytuacji rodziny Skarżącego.

Sygn. akt: 530/18

Skarżący wraz z rodziną złożył wniosek o udzielenie azylu na terytorium Holandii dnia 06.06.2014 roku. Wniosek został odrzucony, ponieważ większość okoliczności podanych w uzasadnieniu wniosku nie pokrywała się z faktami.

Sąd administracyjny utrzymał decyzję w mocy.

• W sprawach w przedmiocie deportacji obowiązkiem państw jest zbadanie czy w konkretnym przypadku istnieje realne prawdopodobieństwo „poddania torturom, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu” osób ubiegających się o azyl. (§ 103)

• W przypadku istnienia realnych mechanizmów dyskryminacji względem członków grupy wyznaniowej państwo musi ustalić ponad wszelką wątpliwość czy osoba ubiegająca się o azyl należy do tej grupy wyznaniowej. (§ 107-110)

• W niniejszych sprawach Skarżący nie wykazali, że deportacja do Afganistanu mogłaby naruszyć art. 3 EKPCz. (§ 130)

Orzeczenie powołuje się na analizy:

• ustalonych praktyk państw europejskich dotyczących procedur deportacji

• raporty dotyczące traktowania mniejszości sikhów w Afganistanie sporządzone przez ONZ i Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu.

Dyskryminacja; sikh; sikhowie; deportacja; zesłanie; art. 3 EKPCz; A.S.N. i Inni v. Holandia

http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-201330